ქართული მწიგნობრობის შემოღების საკითხთან დაკავშირებით ბევრი განსხვავებული მოსაზრება არსებობს.
ქართველური ტომები სხვადასხვა ენაზე საუბრობდნენ, თანდათანობით გაერთიანების პროცესში, საფუძველი ჩაუყარეს საერთო სასხელმწიფოებრივი და ლიტერატურილი ენის შექმნას. ამ შექმნის პროცესში ყველა ჩამოთვლილი ტომი ღებულობდა მონაწილეობას. თითოეულს საკუთარი წვლილი შეჰქონდა ამ საქმეში.
ჰეროდოტე ქართილი ენის წარმოშობას ეგვიპტეს უკავშირებდა.
ქართული ანბანის წარმოშობის შესახებ, უფრო მისაღებია ის, რომ ბერძნულისგან წარმოიშვა
რადგან არის გარკვეული მზგავსებები..
ძველი ქართულის ლიტერატურის ისტორია 4 პერიოდათ შეიძლება დავყოთ
1. ადრინდელი ფეოდალიზმის ხანა - ეს გრძელდება დღიდან მწერლობის დაწყებიდან X საუკუნი 80 -იან წლებამდე
2. პატრონყმური ფეოდალიზმის ხანა - 13 საუკუნის სუა წლებამდე
3. პატრონყმური ფეოდალიზმის დაკნინების ხანა - გრძელდება 16 საუკუნის დამდეგამდე
4.მოგვიანო ან ბატონყმური ფეოდალიზმის ხანა (ე.წ. აღორძიენბის პერიოდი) - გრძელდება 19 საუკუნის დასაწყისამდე
სწავლა განათლებისა და კულტურის კერები ძველ საქართველოში
იერუსალიმის ჯვრის მონასტერი
ათონის ივერთა მონასტერი
ოშკის მონასტერი
შავი მთა
შატბერდის მონასტერი
საბაწმინდის ლავრა
ხანძთის მონასტერი
იშხნის მონასტერი
იყალთოს აკადემია
ოპიზის მონასტერი
გელათის აკადემია
სწავლა განათლებისა და კულტურის კერები ძველ საქართველოში
იერუსალიმის ჯვრის მონასტერი
ათონის ივერთა მონასტერი
ოშკის მონასტერი
შავი მთა
შატბერდის მონასტერი
საბაწმინდის ლავრა
ხანძთის მონასტერი
იშხნის მონასტერი
იყალთოს აკადემია
ოპიზის მონასტერი
გელათის აკადემია
ჰაგიოგრაფია
ჰაგიოგრაფიულ თხზულებებში მოთხრობილია იმ პირთა შესახებ, რომლებიც თავიანთი მოღვაწეობით იმეორებენ იესო ქრისტეს ცხოვრების გზას.
მარტვილობა (იგივეა, რაც წამება) — ჰაგიოგრაფიის ერთ-ერთი უმნიშვნელოვანესი და უძველესი ჟანრი. ასახავს ქრისტიანობისათვის თავდადებული წმინდანების ცხოვრებასა და მათ მოწამეობრივ სიკვდილს. ამ ჟანრის თხზულება ემსახურებოდა ქრისტიანული სარწმუნოების განმტკიცებას.
აპოკრიფული
ანუ არაკანონიკური წიგნები, მოთხრობები
რომმლებიც არ შედიან ბიბლიის წიგნთა ნუსხაში
