მონღოლებმა საქართველოს მეფედ დავით ულუს ვაჟიშვილი
დემეტრე II დაამტკიცეს
დემეტრე II-ის
სამფლობელო საქართველოს აღმოსავლეთ ნაწილს მოიცავდა დასავლეთ საქართველოში კვლავ დავით
ნარინი მეფობდა და მონღოლებს აღარ ემორჩილებოდა.
ახალგაზრდა მეფე ცდილობდა როგორმე გამოესწორებინა ქვეყნის
მძიმე მდგომარეობა
და ცდილობდა ყაენის კართან კარგი ურთიერთობის შენარჩუნებას.
მეფე ქართველთა ლაშქრით მონაწილეობდა მონღოლთა გაუთავებელ ლაშქრობებში, რომელიც სულ
უფრო ხსირად მთავრდებოდა მარცხით და ათასობიტ ქართველის სიცოცხლეს იწირავდა
დემეტრეს ყაენის
წინააღმდეგ შეთქმულების მოწყობა დააბრალეს. დემეტრე მეფე ყაენის კარზე დაიბარს სადაც
სიკვდილით დასჯა მოელოდა. თუ არ გამოცხადდებოდა, საქართველოს მონღოლები ერთიანად ააოხრებდნენ.
მეფე საქართველოსთვის სიკვდილი არჩია და ყაენთან გამოცხადდა.
მონღოლებმა დემეტრე მეფე 1289 წელს სიკვდილით დასაჯეს,
მადლიერმა შთამომავლობამ მეფეს თავდადებული უწოდეს (მან ააშენა მეტეხის ტაძარი)
